បើមានកូនកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ១ ប៉ាម៉ាក់ត្រូវតាមដានបញ្ហាជើងកូនឲ្យមែនទែន

១. ផលវិបាកលើជើងដោយសារជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ១

ការឡើងខ្ពស់កម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាមអាចបង្កជាគ្រោះថ្នាក់ធ្ងន់ធ្ងរដល់រាងកាយកូនរបស់យើង និងអាចធ្វើឲ្យមានបញ្ហាចរន្តឈាម និងការឆ្លងមេរោគផ្សេងៗ។ បញ្ហាទាំងនេះអាចធ្វើឲ្យកូនយើងមានអារម្មណ៍ស្ពឹកជើង ឬផ្ទុយពីនេះអាចធ្វើឲ្យកូនមានអារម្មណ៍ឈឺចាប់នៅជើងដូចមានម្ជុលចាក់ ឬក្ដៅៗជាដើម។
បើយើងបណ្ដែតបណ្ដោយមិនយកចិត្តទុកដាក់ព្យាបាលទេ បញ្ហាទាំងនេះនឹងធ្វើឲ្យជើងកូនមានរបួស មិនងាយជាសះស្បើយ ថែមទាំងកូនអាចលែងដឹងថាជើងមានរបួស ឬឈឺចាប់ទៀតផង។ អ្វីទាំងនេះនឹងធ្វើឲ្យជើងកូនយើងមានដំបៅ និងឆ្លងមេរោគ អាចឈានដល់ការកាត់ជើងចោលក៏មាន។

២. របៀបពិនិត្យមើលបញ្ហានៅលើជើង

តាមការណែនាំ ប៉ាម៉ាក់ត្រូវពិនិត្យមើលជើងរបស់កូនឲ្យបានរាល់ថ្ងៃ ដោយត្រូវតាមដានលើសញ្ញាមួយចំនួន ងាយស្រួលផ្ដល់ព័ត៌មានទៅគ្រូពេទ្យ៖

មានអារម្មណ៍ថាឈឺដូចជាមានម្ជុលចាក់
ឈឺ ដូចរលាកភ្លើង
ឈឺជើងមិនងាយបាត់
ស្បែកលើជើងរបស់កូនឡើងភ្លឺរលោង
ជ្រុះរោមជើង
លែងមានអារម្មណ៍ដឹងថាជើង ឬស្ពឹក
ហើមជើង
ជើងកូនលែងបែកញើស
មានស្នាមរបួសមិនជាសះស្បើយ
ឈឺចាប់នៅកំភួនជើងពេលកំពុងសម្រាក ឬដើរ

ប៉ុន្តែបើប៉ាម៉ាក់សង្កេតឃើញមានការប្រែប្រួលមួយចំនួនដូចខាងក្រោម ត្រូវនាំកូនទៅជួបពេទ្យភ្លាម៖
ជើងប្រែប្រួលពណ៌ និងទ្រង់ទ្រាយ
ជើងចុះត្រជាក់ ឬឡើងកម្ដៅ
មានឡើងពងលើជើង ឬមានមុតអ្វីមួយ តែកូនមិនមានអារម្មណ៍ឈឺ
របួសមានចេញក្លិនស្អុយ
ប៉ាម៉ាក់គួរនាំកូនទៅឲ្យពេទ្យពិនិត្យជើងឲ្យបានយ៉ាងហោចណាស់ម្ដងក្នុងមួយឆ្នាំ ដើម្បីតាមដានមើលក្រែងមានការប្រែប្រួលលើប្រព័ន្ធប្រសាទនៅជើង។
ការពិនិត្យជើងជាអ្វី?ការពិនិត្យជើងនឹងធ្វើឡើងដោយគ្រូពេទ្យជំនាញ ដែលនឹងពិនិត្យលើជើង និងប្រអប់ជើងថាមានស្ពឹកឬអត់ ចរន្តឈាមដើរបានល្អឬទេ មានដុំពក និងក្រិនស្បែកឬយ៉ាងណា ក្រចកមានបញ្ហាឬអត់ និងបញ្ហាមួយចំនួនទៀត។ ការពិនិត្យលើចំណុចទាំងនេះ គ្រូពេទ្យនឹងអាចប្រាប់បានថាជើងរបស់កូនយើងមានបញ្ហា ឬអាចប្រឈមនឹងហានីភ័យអ្វីមួយដែរឬយ៉ាងណា។

៣. វិធីកាត់បន្ថយហានិភ័យកើតបញ្ហាលើជើង

ត្រូវប្រាដកថាកម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាមរបស់កូនស្ថិតក្នុងកម្រិតណែនាំរបស់ពេទ្យ
លើកទឹកចិត្តកូនឲ្យពាក់ស្បែកជើងដែលផ្ដល់ផាសុកភាពដល់ជើង មិនតឹងរឹបពេក
រក្សាជើងកូនយើងឲ្យស្អាត និងស្ងួត ចៀសវាងការឆ្លងមេរោគ
កាត់ក្រចកជើងឲ្យខ្លីជានិច្ច
ណែនាំកូនកុំឲ្យដើរជើងទទេពេលចេញក្រៅផ្ទះ ចៀសវាងការមុត រលាត់ដោយប្រការណាមួយ
លើកទឹកចិត្តកូនឲ្យហាត់ប្រាណឲ្យបានយ៉ាងតិច ៣០នាទី ក្នុងមួយថ្ងៃ។